حضور بيش از يك هزار زن در سيزده ورزشگاه زنانه موجود در هرات، باور همگان را نسبت به آنان تغيير داده است. بنابه اظهارات عبدالقيوم جامي، رييس آمريت ورزشي هرات هم اكنون هزاران زن و دختر در اين ورزشگاه ها ثبت نام نموده و به علت كمبود ظرفيت پذيرش، منتظر دوره هاي بعدي هستند. او ضمن خرسندي از اين موضوع گفت: "مردم و جامعه پذيرفته اند كه ورزش حق مسلم زنها است. اكثر فاميلها مشوق دخترانشان در پيشبرد ورزش هستند."

جاده هاي منتهي به اين ورزشگاه ها در زمانهاي مشخصي مملو از كساني است كه براي دستيابي به هدفي خاص به آن سو روان اند. اين در حالي است كه اولين ورزشگاه زنانه - كه همانا بدن سازي بود - سه سال پيش در جاده ليلامي ها به روي بانوان گشوده شد. اين همان روزي بود كه زنان هرات دستيابي به آن را بس دشوار و بعيد مي دانستند اما خواستن توانستن است.

يك گام و دو هدف، ورزش و سلامتي

هم اكنون زنان در پنج رشته ورزشي مثل كاراته، كنگفو، ووشو، تكواندو و بدن سازي كار مي كنند. در اين ميان بدن سازي از اهميت و توجه خاصي برخوردار است. وجود هشت ورزشگاه بدن سازي از جمله سيزده تا نشانگر اين مطلب است. اكثر شركت كنندگان را خانمهاي خانه دار ويا سنگين وزن تشكيل ميدهد. زيبايي اندام و رفع چاقي اهداف عمده آنهاست. حليمه يك تن از اعضاي ورزشگاه بدن سازي جاده ليلاميها از اولين كساني بود كه ورزش را به طور حرفه اي شروع كرد. او داراي پنج اولاد است كه سال ها از ناحيه درد شكم و اضافه وزن رنج مي برد. با اينكه او رژيم غذايي گرفته بود اما تغييري در وزنش نمي آمد. راه رفتن براي او دشوار بود، چه بسا دويدن. اكنون او از سلامتي كامل برخوردار است. او به خاطر مي آورد كه چگونه روز به روز معجزۀ صحت مندي به سراغش مي آمد. او گفت: "من هرگز باور نمي كردم تا اين حد پيشرفت كنم. با يك حركت به دو هدف رسيدم هم ورزش و هم سلامتي. "

سه سال پيش زنان خيلي اطمينان نداشتند كه آيا ميتوانند ورزش را ادامه دهند يا نه. اما بعد از ديدن تواناييهاي خود به اين اصطلاح باور كردند. "خواستن توانستن است." تمامي اين ورزشگاههای خصوصي است و تنها ورزشگاه دولتي ورزشگاه شاهد است كه بعد از ظهر مخصوص خانمها است. ناهيد پيروز، مسؤل اين ورزشگاه در رشته كاراته كه عضو تيم ملي نيز ميباشد سخت با شاگردانش كار مي كند و سعي در آمادگي آنها در مسابقات كابل دارد. اين مسابقات در آينده نزديك با حضور تيم هاي مختلف از سراسر افغانستان برگزار ميشود كه هرات اميدي براي انتخاب اعضاي تيم ملي است. اين شاگردان از مناطق دور و نزديك مي آيند. دوري راه و تغيير شرايط آب و هوا نتوانسته مانعي ايجاد كند.

لاله، شاگرد صنف ششم مكتب امير علي شير نوايي شش ماه است كه كاراته كار مي كند. او توانسته كمربند نارنجي را از آن خود كند. اكنون مصمم است تا افتخاري ديگر را براي خود و هرات بدست آورده و عضوي تيم ملي نوجوانان شود. او در حالي كه بسيار خوشحال و راضي به نظر مي رسيد گفت: "وقتي دوستان و همصنفي هايم مرا مي بينند زياد تشويق مي كنند تا نتايج خوبي را بدست آورم. من از تمام دختران مي خواهم تا به اين ورزشگاهها آمده و هيچ تشويش نداشته باشند چرا كه كدام مشكلي سرراه آنان قرار ندارد." لاله صبحها به مكتب مي رود و بعد از ظهر ها تمرين مي كند. همچنين نمره اول صنف خود مي باشد. اكثر شاكردان دليل موفقيت اش را مي پرسند. آنها تعجب مي كنند كه چه گونه ممكن است با وقت كم بهترين نتيجه را حاصل نمود. لاله قاطعانه جواب مي دهد، عقل سليم در بدن سالم است. او بار ها آنها را به ورزش فراخواند تا جاييكه حالا تعدادي همراي او به ورزشگاه شاهد مي روند. لاله اين را يك دست آورد خوب مي پندارد.

عالمه مثال ديگر از زناني است كه ورزش صحتش را متحول ساخته است. ولادت هاي ساليانه و پي درپي كه نتيجه آن يازده اولاد مي باشد او را فلج كرده بود. او با تقبل مصارف زياد درمان به ايران و پاكستان رفت كه نتيجه اي نگرفت. او تنها به پييشنهاد يكي از داكتران مبني بر ورزش كردن عمل نمود اگر چه اميدي نداشت. اولين بار حركات دست و پايش توسط استادش صورت گرفت. او بعد از چندين جلسه سلامتي خود را باز يافت و اكنون سالمتر از همه به نظر مي رسد. او در حاليكه اميد وارانه انتظار مسابقات كابل را مي كشيد، ياد آور شد: "من قدر كاراته را خوب مي دانم چرا كه زندگي ام را مديون آن ام. وقتي من توانستم كمربند مشكي بگيرم يقين دارم همه مي توانند." بنا به اظهارات ناهيد پيروز اين دومين مسابقه است كه به هدف انتخاب اعضاي تيم ملي برگذار خواهد شد. تمامي شاگردان با اميد خاصي تمرين مي كردند. جالب اين جاست كه تنها ولايات هرات، كابل و غزني توانايي اشتراك در اين مسابقات را دارامي باشند. او همچنين اميدوار بود كه تعدادي از شاگردان برتر اين ورزشگاه در مسابقات برون مرزي نيز شركت كنند.

اگر چه اين ورزشگاه دولتي است اما کرایه ی ماهانه اندكي از شاگردان در يافت مي كند كه بيشتر صرف خريد وسايل وتجهيزات ورزشي مثل تشك، آيينه، لباس، كيسه بوكس و مراسم هاي افتتاح و فراغت شاگردان مي شود. تعداد شاگردان اين ورزشگاه ورزشي نود نفر است كه ازجمله سي تن در رشته كاراته و شصت تن آنها در بدن سازي فعاليت مي كنند. اين ورزشگاه در پارك ناجوها مقابل سالن مقام ولايت قرار دارد. با توجه به مسكوني بودن منطقه تعداد مراجعه كننده نيز زياد است.

به گفته خانم پيروز سه صد نفر ديگر نام نويسي كرده و منتظر دوره هاي بعدي مي باشند. او از دولت و ارگانهاي كمك كننده خواست تا توجه بيشتري به ورزش خانم ها داشته باشند. در طول سه سال گذشته پيشرفت هاي چشم گيري در هرات رو نما گشته است كه افزايش ورزشگاه هاي زنانه نمونه اي از آنها است. حالا كه امنيت كافي وجود دارد و ديگر تشويش براي بيرون رفتن يك زن ودختر تنها احساس نمي شود توجه مسؤلين در زمينه بيشتر مورد نياز است.

صحت سلامتی است و ...

وجود سيزده ورزشگاه زنانه در ولايت هرات كافي نبوده و نمي تواند جواب گوي تمامي نيازمندي هاي اين آنان باشد. اكثر آنها در نقاط مركزي و مرفه شهر ايجاد شده و اين در حالي است كه مناطق اطراف نيز چشم به راه ميباشند. گسترش فرهنگ همگاني ورزش و ايجاد ورزشگاه در ولسوالي ها و مناطق دور دست از جمله گام هاي مؤثر در راه پيشرفت بانوان مي باشد. بنا به عنعنات و رسوم گذشته بيشتر خانمها وقت خود را در خانه سپري مي كنند.آنها ممكن است به مشكلات روحي و رواني دچار شوند. لذا وجود يك ورزشگاه ورزشي ميتواند وقت آزاد آنها را به نحو احسن پر كند. اتحاد، هماهنگي و همكاري كه نتيجه كار گروهي ميباشد نتايج خوبي را در پي دارد. از جمله 1: همراه داشتن صحت و سلامتي 2: شركت در كارهاي اجتماعي 3: تثبيت آزادي 4: به اثبات رساندن تواناييها 5: محو نقطه ضعفها و اصلاحات روحي 6: تقويت حس رقابت سالم 7: نيرومند ساختن بدن 8: تعادل فكري و توانايي در تصميم گيري 9: تحمل مشقات 10: افزايش جرأت و شجاعت و ده ها فايده ديگر را نيز شامل مي باشد. محمد كه تنها دختر شش ساله اش را به ورزشگاه شاهد شامل نموده است از تمام والدين خواست تا فرقي ميان اولاد دختر و بچه نگذارند و به خواست آنها عادلانه توجه نمايند. او خاطر نشان ساخت: "من با داشتن سه بچه و دو دختر سعي كردم تمامي آنها را به يك چشم نگاه كنم."

وقتي اصلاح از خانواده شروع شود، جامعه خود به خود اصلاح مي شود. زنان افغان رنجها و مشقتهاي بسياري را پشت سر گذاشته و تحمل كرده اند. حالا كه اين بخت نصيب آنان شده و جامعه آزادي و حق آنان را پذيرفته است، موقع بيشترين استفاده از كمترين و قت رسيده و بانوان گامهاي شان را بسوي اين هدف سريعتر بر مي دارند.

رييس آمريت ورزشي هرات اظهار اميدواري نمود تا مركز کشور بودجه ی قابل توجهي را به امر ورزش و ساخت سالون هاي ورزشي بانوان اختصاص دهد. او ايجاد رشته هاي واليبال، بسكتبال، تنيس روي ميز، شطرنج، دوش و حتي تيراندازي را بسيار مفيد ارزيابي نمود و اعلام كرد: " آمريت ورزشي هرات حامي و پشتيبان ورزش بانوان ميباشد. اگرچه رشته هاي كافي براي آنها در ورزشگاه وجود ندارد اما جاي خوشبختي است كه اين رشته ها در مكاتب اجرا مي شود." اكثر مكاتب زمين واليبال، بسكتبال و دوش را دارد. گاهي اوقات مسابقاتي نيز ميان مكاتب برگزار مي شود. تمامي اينها نشان مي دهد كه علاقه و گرايش بانوان هرات نسبت به ورزش روز به روز افزايش ميابد.<

حضور بيش از يك هزار زن در سيزده ورزشگاه زنانه موجود در هرات، باور همگان را نسبت به آنان تغيير داده است. بنابه اظهارات عبدالقيوم جامي، رييس آمريت ورزشي هرات هم اكنون هزاران زن و دختر در اين ورزشگاه ها ثبت نام نموده و به علت كمبود ظرفيت پذيرش، منتظر دوره هاي بعدي هستند. او ضمن خرسندي از اين موضوع گفت: "مردم و جامعه پذيرفته اند كه ورزش حق مسلم زنها است. اكثر فاميلها مشوق دخترانشان در پيشبرد ورزش هستند."

جاده هاي منتهي به اين ورزشگاه ها در زمانهاي مشخصي مملو از كساني است كه براي دستيابي به هدفي خاص به آن سو روان اند. اين در حالي است كه اولين ورزشگاه زنانه - كه همانا بدن سازي بود - سه سال پيش در جاده ليلامي ها به روي بانوان گشوده شد. اين همان روزي بود كه زنان هرات دستيابي به آن را بس دشوار و بعيد مي دانستند اما خواستن توانستن است.

يك گام و دو هدف، ورزش و سلامتي

هم اكنون زنان در پنج رشته ورزشي مثل كاراته، كنگفو، ووشو، تكواندو و بدن سازي كار مي كنند. در اين ميان بدن سازي از اهميت و توجه خاصي برخوردار است. وجود هشت ورزشگاه بدن سازي از جمله سيزده تا نشانگر اين مطلب است. اكثر شركت كنندگان را خانمهاي خانه دار ويا سنگين وزن تشكيل ميدهد. زيبايي اندام و رفع چاقي اهداف عمده آنهاست. حليمه يك تن از اعضاي ورزشگاه بدن سازي جاده ليلاميها از اولين كساني بود كه ورزش را به طور حرفه اي شروع كرد. او داراي پنج اولاد است كه سال ها از ناحيه درد شكم و اضافه وزن رنج مي برد. با اينكه او رژيم غذايي گرفته بود اما تغييري در وزنش نمي آمد. راه رفتن براي او دشوار بود، چه بسا دويدن. اكنون او از سلامتي كامل برخوردار است. او به خاطر مي آورد كه چگونه روز به روز معجزۀ صحت مندي به سراغش مي آمد. او گفت: "من هرگز باور نمي كردم تا اين حد پيشرفت كنم. با يك حركت به دو هدف رسيدم هم ورزش و هم سلامتي. "

سه سال پيش زنان خيلي اطمينان نداشتند كه آيا ميتوانند ورزش را ادامه دهند يا نه. اما بعد از ديدن تواناييهاي خود به اين اصطلاح باور كردند. "خواستن توانستن است." تمامي اين ورزشگاههای خصوصي است و تنها ورزشگاه دولتي ورزشگاه شاهد است كه بعد از ظهر مخصوص خانمها است. ناهيد پيروز، مسؤل اين ورزشگاه در رشته كاراته كه عضو تيم ملي نيز ميباشد سخت با شاگردانش كار مي كند و سعي در آمادگي آنها در مسابقات كابل دارد. اين مسابقات در آينده نزديك با حضور تيم هاي مختلف از سراسر افغانستان برگزار ميشود كه هرات اميدي براي انتخاب اعضاي تيم ملي است. اين شاگردان از مناطق دور و نزديك مي آيند. دوري راه و تغيير شرايط آب و هوا نتوانسته مانعي ايجاد كند.

لاله، شاگرد صنف ششم مكتب امير علي شير نوايي شش ماه است كه كاراته كار مي كند. او توانسته كمربند نارنجي را از آن خود كند. اكنون مصمم است تا افتخاري ديگر را براي خود و هرات بدست آورده و عضوي تيم ملي نوجوانان شود. او در حالي كه بسيار خوشحال و راضي به نظر مي رسيد گفت: "وقتي دوستان و همصنفي هايم مرا مي بينند زياد تشويق مي كنند تا نتايج خوبي را بدست آورم. من از تمام دختران مي خواهم تا به اين ورزشگاهها آمده و هيچ تشويش نداشته باشند چرا كه كدام مشكلي سرراه آنان قرار ندارد." لاله صبحها به مكتب مي رود و بعد از ظهر ها تمرين مي كند. همچنين نمره اول صنف خود مي باشد. اكثر شاكردان دليل موفقيت اش را مي پرسند. آنها تعجب مي كنند كه چه گونه ممكن است با وقت كم بهترين نتيجه را حاصل نمود. لاله قاطعانه جواب مي دهد، عقل سليم در بدن سالم است. او بار ها آنها را به ورزش فراخواند تا جاييكه حالا تعدادي همراي او به ورزشگاه شاهد مي روند. لاله اين را يك دست آورد خوب مي پندارد.

عالمه مثال ديگر از زناني است كه ورزش صحتش را متحول ساخته است. ولادت هاي ساليانه و پي درپي كه نتيجه آن يازده اولاد مي باشد او را فلج كرده بود. او با تقبل مصارف زياد درمان به ايران و پاكستان رفت كه نتيجه اي نگرفت. او تنها به پييشنهاد يكي از داكتران مبني بر ورزش كردن عمل نمود اگر چه اميدي نداشت. اولين بار حركات دست و پايش توسط استادش صورت گرفت. او بعد از چندين جلسه سلامتي خود را باز يافت و اكنون سالمتر از همه به نظر مي رسد. او در حاليكه اميد وارانه انتظار مسابقات كابل را مي كشيد، ياد آور شد: "من قدر كاراته را خوب مي دانم چرا كه زندگي ام را مديون آن ام. وقتي من توانستم كمربند مشكي بگيرم يقين دارم همه مي توانند." بنا به اظهارات ناهيد پيروز اين دومين مسابقه است كه به هدف انتخاب اعضاي تيم ملي برگذار خواهد شد. تمامي شاگردان با اميد خاصي تمرين مي كردند. جالب اين جاست كه تنها ولايات هرات، كابل و غزني توانايي اشتراك در اين مسابقات را دارامي باشند. او همچنين اميدوار بود كه تعدادي از شاگردان برتر اين ورزشگاه در مسابقات برون مرزي نيز شركت كنند.

اگر چه اين ورزشگاه دولتي است اما کرایه ی ماهانه اندكي از شاگردان در يافت مي كند كه بيشتر صرف خريد وسايل وتجهيزات ورزشي مثل تشك، آيينه، لباس، كيسه بوكس و مراسم هاي افتتاح و فراغت شاگردان مي شود. تعداد شاگردان اين ورزشگاه ورزشي نود نفر است كه ازجمله سي تن در رشته كاراته و شصت تن آنها در بدن سازي فعاليت مي كنند. اين ورزشگاه در پارك ناجوها مقابل سالن مقام ولايت قرار دارد. با توجه به مسكوني بودن منطقه تعداد مراجعه كننده نيز زياد است.

به گفته خانم پيروز سه صد نفر ديگر نام نويسي كرده و منتظر دوره هاي بعدي مي باشند. او از دولت و ارگانهاي كمك كننده خواست تا توجه بيشتري به ورزش خانم ها داشته باشند. در طول سه سال گذشته پيشرفت هاي چشم گيري در هرات رو نما گشته است كه افزايش ورزشگاه هاي زنانه نمونه اي از آنها است. حالا كه امنيت كافي وجود دارد و ديگر تشويش براي بيرون رفتن يك زن ودختر تنها احساس نمي شود توجه مسؤلين در زمينه بيشتر مورد نياز است.

صحت سلامتی است و ...

وجود سيزده ورزشگاه زنانه در ولايت هرات كافي نبوده و نمي تواند جواب گوي تمامي نيازمندي هاي اين آنان باشد. اكثر آنها در نقاط مركزي و مرفه شهر ايجاد شده و اين در حالي است كه مناطق اطراف نيز چشم به راه ميباشند. گسترش فرهنگ همگاني ورزش و ايجاد ورزشگاه در ولسوالي ها و مناطق دور دست از جمله گام هاي مؤثر در راه پيشرفت بانوان مي باشد. بنا به عنعنات و رسوم گذشته بيشتر خانمها وقت خود را در خانه سپري مي كنند.آنها ممكن است به مشكلات روحي و رواني دچار شوند. لذا وجود يك ورزشگاه ورزشي ميتواند وقت آزاد آنها را به نحو احسن پر كند. اتحاد، هماهنگي و همكاري كه نتيجه كار گروهي ميباشد نتايج خوبي را در پي دارد. از جمله 1: همراه داشتن صحت و سلامتي 2: شركت در كارهاي اجتماعي 3: تثبيت آزادي 4: به اثبات رساندن تواناييها 5: محو نقطه ضعفها و اصلاحات روحي 6: تقويت حس رقابت سالم 7: نيرومند ساختن بدن 8: تعادل فكري و توانايي در تصميم گيري 9: تحمل مشقات 10: افزايش جرأت و شجاعت و ده ها فايده ديگر را نيز شامل مي باشد. محمد كه تنها دختر شش ساله اش را به ورزشگاه شاهد شامل نموده است از تمام والدين خواست تا فرقي ميان اولاد دختر و بچه نگذارند و به خواست آنها عادلانه توجه نمايند. او خاطر نشان ساخت: "من با داشتن سه بچه و دو دختر سعي كردم تمامي آنها را به يك چشم نگاه كنم."

وقتي اصلاح از خانواده شروع شود، جامعه خود به خود اصلاح مي شود. زنان افغان رنجها و مشقتهاي بسياري را پشت سر گذاشته و تحمل كرده اند. حالا كه اين بخت نصيب آنان شده و جامعه آزادي و حق آنان را پذيرفته است، موقع بيشترين استفاده از كمترين و قت رسيده و بانوان گامهاي شان را بسوي اين هدف سريعتر بر مي دارند.

رييس آمريت ورزشي هرات اظهار اميدواري نمود تا مركز کشور بودجه ی قابل توجهي را به امر ورزش و ساخت سالون هاي ورزشي بانوان اختصاص دهد. او ايجاد رشته هاي واليبال، بسكتبال، تنيس روي ميز، شطرنج، دوش و حتي تيراندازي را بسيار مفيد ارزيابي نمود و اعلام كرد: " آمريت ورزشي هرات حامي و پشتيبان ورزش بانوان ميباشد. اگرچه رشته هاي كافي براي آنها در ورزشگاه وجود ندارد اما جاي خوشبختي است كه اين رشته ها در مكاتب اجرا مي شود." اكثر مكاتب زمين واليبال، بسكتبال و دوش را دارد. گاهي اوقات مسابقاتي نيز ميان مكاتب برگزار مي شود. تمامي اينها نشان مي دهد كه علاقه و گرايش بانوان هرات نسبت به ورزش روز به روز افزايش ميابد.<